Սաֆֆո
հույն լեսբուհի և պոետ
Ես նրանից չեմ լսել ավելի ցավոտ գեթ մեկ բառ,
Ա՜խ նրանից․․․
Անկեղծ ասած ուզում էի մեռնել
Երբ նա դուրս եկավ,
Ու ինձ ասաց․
- «Մենք պետք է բաժանվե՛նք»
Ես ասացի․
֊ «Գնա՛, և երջանիկ եղիր, բայց հիշիր թե ում ես թողնում սիրով տառապելուց»
Եթե մոռանաք ինձ, ոչինչ
Միայն չմոռանաք նվերներ մատուցել Աֆրոդիտեին,
Եւ ամենայն գեղեցկությանը, որը կոչվում է ԿԻՆ
Բոլոր շքեղությւնները կանանց,
Գեղեցիկ խալիները նրանց ոտքերի առաջ․․․․
Եթե երիատասարդ սերդ չկիսի կինը
Դա կնմանվի գարնանը առանց երգի ...
More poems by Sappho click here
No comments:
Post a Comment